Το Τμήμα Καλών Τεχνών, της Σχολής Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, διοργανώνει σειρά ομιλιών υπό τον γενικό τίτλο,

"Ο 'μακρύς' 19ος αιώνας: από τη Γαλλική Επανάσταση στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο"

Όλες οι ομιλίες δίνονται στην ελληνική γλώσσα και είναι ανοικτές για το κοινό.

• 8η Διάλεξη: Τετάρτη 13 Απριλίου, Αμφιθέατρο Πεύκιος Γεωργιάδης (Κτήριο Α. Θεμιστοκλέους, ΤΕΠΑΚ, Οδός Αθηνών, Λεμεσός), στις 19:30
  Δρ. Έλενα Αναστάκη, Διδάκτωρ Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Marie Curie Action Fellow (FP7 Intra-European Fellowship, 2013-15).
  
  Στρατηγικές κατασκευής του μύθου του ρομαντικού καλλιτέχνη
  
  Εξαιτίας των έντονων ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών ανακατατάξεων που σηματοδοτεί η Γαλλική Επανάσταση, στις αρχές του 19ου αιώνα γίνεται επιτακτική η ανάγκη της κατασκευής μιας νέας ταυτότητας του καλλιτέχνη, ο οποίος πρέπει πλέον να δημιουργήσει μια θέση για τον εαυτό του σε μια κοινωνία όπου κυρίαρχος είναι ο αστός. Η επιβίωση του καλλιτέχνη θα εξαρτηθεί από την αποδοχή της “χρησιμότητάς” του σύμφωνα με τις αξίες του νέου πλέον κοινού. Την ίδια περίοδο, η επέκταση και εδραίωση του Τύπου, ως μέσο διάδοσης πληροφοριών, προσφέρει στον καλλιτέχνη μια εύχρηστη πλατφόρμα για τη διαχείριση της προσωπικής του εικόνας. Η διαθεσιμότητα του νέου αυτού μέσου θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση των πρώτων διασημοτήτων (celebrities), με τρανταχτό παράδειγμα τον Λόρδο Byron. H κατασκευή και προώθηση της προσωπικής εικόνας μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο διαμέσου της λογοτεχνίας είναι μια περίπλοκη διεργασία που εμπλέκει κοινωνικούς, πολιτιστικούς και ψυχολογικούς μηχανισμούς. Λόγω του μυθοπλαστικού χαρακτήρα της κατασκευής της ταυτότητας, η αισθητική της αξία είναι αυτό που την κάνει κυρίαρχο αφήγημα όσον αφορά στη θεώρηση του εαυτού, και ακριβώς αυτό της το χαρακτηριστικό είναι η πηγή δύναμης της παραπάνω κατασκευής, ως προσωπικού και συλλογικού μύθου. Στην περίπτωση του ρομαντικού καλλιτέχνη, αυτή η νέα ταυτότητα περνά τα εθνικά σύνορα εκφράζοντας μια έντονη ανάγκη για τη σύσταση μια νέας κοινότητας με αίσθηση συνοχής. Η τάση για τη δημιουργία μιας φανταστικής διεθνικής καλλιτεχνικής κοινότητας, όπου τα μέλη της συνδέονται με το κοινό όραμα της ατομικής μοναδικότητας και της αξίας της, γίνεται ιδιαίτερα αισθητή την περίοδο αυτή. Η ομιλία εξετάζει δύο πτυχές του μύθου του καλλιτέχνη που, αν και αλληλένδετες, έχουν διαφορετική λειτουργία. Η πρώτη αφορά στην προσπάθεια κατασκευής της φαντασιακής έννοιας του καλλιτέχνη ως ιδιαίτερου τύπου ανθρώπου. Η δεύτερη πτυχή εστιάζει στην κατασκευή του προσωπικού μύθου, παρουσιάζοντας μια σειρά από στρατηγικές και τον τρόπο που συλλειτουργούν στη διαμόρφωση της προσωπικής εικόνας του καλλιτέχνη.
  
  Πρόσκληση