Στην Αλεξανδρούπολή της Ελλάδας έλαβε χώρα, μεταξύ 14 και 17 Απριλίου, το 24ο ετήσιο Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο, το οποίο  διοργανώθηκε από την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία στο ξενοδοχείο Thraki Palace. Στο συνέδριο συμμετείχαν ως ομιλητές  διακεκριμένοι επιστήμονες ψυχικής υγείας από την Ελλάδα, την Κύπρο, αλλά και από τον διεθνή χώρο.  Εκπροσωπώντας το ΤΠΚ, ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη Δρ Μαρία Καρανικόλα, Επίκουρη Καθηγήτρια Νοσηλευτικής Ψυχικής Υγείας συμμετείχε με ερευνητική εργασία, υπό τον τίτλο «Φαινομενολογική διερεύνηση των αντιλήψεων των ατόμων με διπολική διαταραχή για την φαρμακοθεραπεία και την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου τους». Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος επιπέδου Μάστερς του Τμήματος Νοσηλευτικής του ΤΠΚ «Προηγμένη Φροντίδα και Νοσηλευτική Ψυχικής Υγείας» από την απόφοιτο του προγράμματος αυτού και υποψήφια διδάκτωρ σήμερα στο Τμήμα Νοσηλευτικής κ. Άννα Χατζηιωάννου, και σε συνεργασία με την Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Ο.Ν.Α «Αγ. Ανάργυροι» και τον Δρ Γ. Αλεβιζόπουλο, Καθηγητή Ψυχιατρικής- Ψυχοφαρμακολογίας του ΕΚΠΑ.

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της βιωματικής εμπειρίας των ατόμων με διπολική διαταραχή, με έμφαση στις αντιλήψεις και στα νοήματά τους για την εφαρμοζόμενη θεραπεία αντιμετώπισης της νόσου τους, δεδομένου ότι η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα επεισόδια της διάθεσης, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητας ζωής των πασχόντων, ενώ την ίδια στιγμή οι μελέτες σχετικά με τις αντιλήψεις των πασχόντων για την εφαρμοζόμενη θεραπεία και την αποτελεσματικότητα της να είναι περιορισμένες. Βάσει των αποτελεσμάτων της μελέτης, τονίστηκε ο κοινωνικός στιγματισμός που ακολουθεί τη λήψη ψυχοτρόπων φαρμάκων. Από την άλλη, η μελέτη αυτή φέρνει στην επιφάνεια τα συναισθήματα αγωνίας, φόβου και ανασφάλειας σχετικά με την ανεξέλεγκτη πορεία της νόσου που βιώνουν οι πάσχοντες, κατάσταση που φαίνεται να επιδεινώνεται κύρια λόγω διακοπής ή αλλαγής της φαρμακοθεραπείας. Την ίδια στιγμή όμως, φαίνεται η ίδια η φαρμακοθεραπεία να αποτελεί για τους πάσχοντες έναν βασικό παράγοντα που τους επιτρέπει να συνεχίζουν την ομαλή πορεία της ζωής και των δραστηριοτήτων τους. Συνολικά, και αναφορικά με την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου, αυτή φάνηκε να είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού φαρμακοθεραπείας, ψυχοθεραπείας και προσωπικής προσπάθειας, ενώ από το σύνολο των συμμετεχόντων περιγράφηκε η καθοριστική επίδραση της εκπαίδευσης σε θέματα σχετικά με την παθοφυσιολογία και τη θεραπεία της νόσου. Συνολικά, η μελέτη αυτή επισημαίνει ότι η απόκτηση ελέγχου κατά την κλινική πορεία της διπολικής διαταραχής είναι κυρίαρχη ανάγκη και φαίνεται να συνδέεται με τη φαρμακευτική αγωγή βάσει κλινικών κατευθυντηρίων οδηγιών και την εκπαίδευση των πασχόντων σε δεξιότητες αποτελεσματικής διαχείρισης της νόσου. 

Άλλες δραστηριότητες στο πλαίσιο του συνεδρίου

Περαιτέρω, στο ίδιο συνέδριο και σε στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Σεξουαλικώς αδικοπραγούτες: Διάγνωση-Θεραπεία-Διαχείριση & Εκτίμηση κινδύνου υποτροπής» συμμετείχε ως προσκεκλημένη εισηγήτρια η Δρ Μαρία Καρανικόλα. Η εισήγηση της Δρ Καρανικόλα αφορούσε στην παρουσίαση της σπουδαιότητας του Δικανικού Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας σε σχέση με την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ατόμων που διαπράττουν σεξουαλικά εγκλήματα. Στο στρογγυλό αυτό τραπέζι συμμετείχαν, επίσης, η Δρ Ηγούμενου, Δικαστική Ψυχίατρος στην Μ.Βρετανία, η Δρ Ε. Αλεξίου, Δικαστική Ψυχίατρος στη Σουηδία και η κ. Α. Βαλανίδου, Ψυχίατρος-Βοηθός Διευθύντρια στο Τμήμα Φυλακών Λεμεσού των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας. Η Δρ Αλεξίου αναφέρθηκε στο προφίλ του σεξουαλικώς αδικοπραγούντα και στην παθοφυσιολογία της διαταραχής, ενώ η Δρ Ηγούμενου ανέπτυξε τις σύγχρονές μεθόδους αξιολόγησης του κινδύνου υποτροπής. Αναφορικά με τη συμβολή του Δικανικού Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των σεξουαλικώς αδικοπραγούντων, η Δρ Καρανικόλα εστιάστηκε στις δυνατότητες πρωτογενούς πρόληψης, όπως αυτές προσδιορίζονται μέσω της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και των κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Έμφαση δόθηκε στη σπουδαιότητα της διασύνδεσης μεταξύ σχολικών νοσηλευτών/ κοινοτικών νοσηλευτών και Δικανικού Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας, δεδομένου ότι περίπου τα μισά από αυτά τα εγκλήματα διαπράττονται από ανήλικα άτομα, όπως επίσης και το 30% των θυμάτων αυτών είναι, επίσης, ανήλικα άτομα. Περαιτέρω, τονίστηκε ο ρόλος του Δικανικού Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια πρόληψη μέσω της έγκυρης και έγκαιρης αξιολόγησης της επικινδυνότητας και της υποτροπής, καθώς επίσης και οι δυνατότητες εφαρμογής θεραπευτικού πλάνου φροντίδας προς τους δέκτες των σεξουαλικών εγκλημάτων, καθώς και στις οικογένειες των θυτών.  Απαιτείται, κατέληξε η Δρ Καρανικόλα, η θεσμοθέτηση του ρόλου του Δικανικού Νοσηλευτή Ψυχικής Υγείας και στην Κύπρο, καθώς και των Δικανικών Επαγγελματιών και Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, προκειμένου να φέρουν σε πέρας το έργο αυτό, με σεβασμό στα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων σεξουαλικώς αδικοπραγούντων, αλλά και με γνώμονα την προάσπιση των δικαιωμάτων των συνθεραπευομένων αυτών, της κοινότητας και συνολικά τη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Τέλος, η κ.Βαλανίδου ανέλυσε την εμπειρία της Κύπρου και την εφαρμογή της αντίστοιχης νομοθεσίας από τη χώρα μας, αναφορικά με τη στρατηγική «ένα στα τέσσερα», η οποία αφορά στην πρόληψη και αντιμετώπιση των παιδιών που υφίστανται σεξουαλική βία, το ποσοστό των οποίων φαίνεται να αφορά ένα στα τέσσερα παιδιά σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση με εύστοχες τοποθετήσεις και ερωτήσεις από τους παρευρισκομένους.